Meble biurowe są częścią wyposażenia miejsca pracy biurowej. W przeważającej większości przypadków, praca w biurze prowadzona jest w pozycji siedzącej. Wymaga również częstokroć korzystania z komputera. Zaopatrzenie biura w meble powinno zatem uwzględniać warunki bezpiecznej i higienicznej pracy w pozycji siedzącej przy korzystaniu z komputera – klawiatury, monitora, innych urządzeń biurowych (drukarki, telefony, faksy) czy też mebli. Podstawowymi meblami niezbędnymi w biurze są biurka oraz krzesła. Biurko musi mieć odpowiednią wysokość – tak by dłonie pracownika siedzącego przy nim spoczywały luźno na blacie, umożliwiając bez kłopotów notowanie i inne operacje manualne. Optymalnie jest by biurko miało możliwość dostosowanie wysokości położenia blatu – płynną lub skokową. Biurko musi mieć również wystarczającą powierzchnię, tak by bez problemu można było przestawiać papiery, segregatory, akta, a także postawić monitor, klawiaturę, mysz komputerową. Biurko nie powinno być jednak za duże – przedmioty na nim znajdujące się powinny być w zasięgu wyciągniętej ręki, najlepiej bez konieczności mocniejszego pochylania się nad blatem. Biurko musi mieć odpowiednio mocną konstrukcję, zapewniając wytrzymałość na obciążenia. Jednak kluczowym meblem w biurze jest – ze względu na siedzący typ pracy – właściwe siedzisko (fotel, krzesło). Miejsce do siedzenia ma ogromne znaczenie dla ergonomii pracy w biurze, wpływa bowiem istotnie na typ obciążenia kręgosłupa i rąk. Dobrze wyprofilowane i ergonomiczne siedzisko powinno mieć możliwość ustalania wysokości, umożliwiając dopasowanie do wzrostu pracownika (długości nóg). Krawędź siedziska musi być odpowiednio wyprofilowana, by nie uciskała ud zajmującej siedzisko osoby (ucisk pogarsza krążenie w nogach). Ważny jest również rozmiar siedziska, by jego krawędź nie uciskała nóg. Oparcie fotela powinno być wyprofilowane tak, by zapewniać plecom odpowiednie podparcie w okolicy lędźwiowej. Odpowiednio dobrany fotel powinien być zaopatrzony w podłokietniki. Znakomitym wyjściem jest zakup fotela z funkcją regulacji kąta siedziska względem podłogi, wysokości siedziska, kąta siedziska względem oparcia i wysokości oparcia oraz podłokietników. Idealnie jest, jeśli wszystkich regulacji można dokonywać na fotelu siedząc. Podstawa krzesła powinna gwarantować stabilność, uniemożliwiając przewrócenie się go. Dużym ułatwieniem jest podstawa z kółkami, umożliwiająca wygodne i bezpieczne przemieszczanie się w obrębie biurowego stanowiska pracy. Elementem wyposażenia biura są również szafy na dokumenty. Szafy te powinny być odpowiednio wytrzymałe i stabilne. Ich wysokość powinna umożliwiać swobodne sięganie po dokumenty na najwyższych półkach bez przymusu stawania na placach stóp czy wchodzenia na podstawy, krzesła czy drabinki. Szafa powinna również umożliwiać przytwierdzenie jej do ściany, co praktycznie uniemożliwia ryzyko jej przewrócenia się.
Archiwum autora: admin
Odzież robocza
Użytkowanie odzieży roboczej określają przepisy Kodeksu Pracy, a w szczególności jego artykuł 237 pkt 7. Artykuł ten mówi, że pracodawca ma obowiązek bezpłatnie dostarczyć pracownikowi odzież i obuwie robocze (spełniające obowiązujące normy) w przypadkach jeśli odzież własna pracownika na skutek wykonywania pracy może zostać zniszczona lub zabrudzona a także ze względu na wymogi technologiczne, sanitarne lub BHP. Jaki rodzaj odzieży roboczej jest używany na danym stanowisku pracy ustala pracodawca. Pracodawcy jednakże – za przyzwoleniem pracowników – mogą określić miejsca pracy, na których pracownicy mogą korzystać z własnej odzieży i butów roboczych, jednak muszą one spełniać normy BHP. Pracownicy nie mogą jednak używać własnych ubrań i obuwia roboczego na miejscach pracy przy obsłudze urządzeń, oraz przy pracach które mocno brudzą ubrania lub powodują ich skażenie środkami chemicznymi albo niebezpiecznymi biologicznymi. Za używanie prywatnej odzieży roboczej pracodawca musi wypłacać pracownikom dodatkowe kwoty. Ekwiwalent za ubranie robocze wypłacany przez pracodawcę powinien uwzględniać rzeczywiste ceny odzieży i obuwia roboczego. Ekwiwalent należy się również za pranie odzieży roboczej przez pracownika. Nie dotyczy to sytuacji, gdy używana przez zatrudnionych odzież robocza jest skażana w trakcie pracy chemikaliami, substancjami radioaktywnymi lub zakaźnymi – w tych warunkach pranie, czyszczenie czy konserwacja odzieży prywatnie przez pracownika jest zabronione. Pracodawca reguluje też długość korzystania z ubrań i butów roboczych – na przykład jeden „firmowy” bezpłatny komplet roboczy może przypadać raz na 6 miesięcy a buty raz na 12 miesięcy. Warto pamiętać, że i ubrania robocze i buty stanowią własność pracodawcy. Pracownicy nie mogą więc ich sprzedawać czy używać poza zakładem lub stanowiskiem pracy. Jeśli pracownik otrzymał od pracodawcy odzież ochronną, wówczas ma obowiązek używać jej zgodnie z przeznaczeniem. Brak odzieży roboczej (o ile taka jest wymagana na danym stanowisku pracy) niesie poważne konsekwencje – pracodawca nie może dopuścić pracownika do pracy, o ile nie ma on na sobie odpowiedniej odzieży czy obuwia. Pracownik odzież ochronną powinien otrzymać jeszcze przed rozpoczęciem pracy na danym stanowisku. Odzież przekazywana przez pracodawcę powinna uwzględniać indywidualne cechy pracownika (np. wzrost, budowę ciała, wagę) oraz wymogi dotyczące zajmowanego stanowiska pracy (inne ubranie otrzyma np. technik okrętowy pracujący na wolnym powietrzu a inne magazynier w hali).
Zakupy w firmie
Każda funkcjonująca firma dokonuje zakupów – czy to materiałów biurowych, czy surowców, maszyn, energii, sprzętu dla pracowników. Przedmiot zakupów oraz ich skala i rozłożenie w czasie są zależne od branży i wielkości firmy. Celem zakupów jest zapewnienie funkcjonowania firmy. W przypadku mikroprzedsiębiorstw zakupy zwykle ograniczają się do prostego nabywania narzędzi pracy, bieżących surowców oraz usług niezbędnych do działalności. Ze względu na małą skalę prowadzonej działalności w mikroprzedsiębiorstwach nie istnieje potrzeba zapewnienia odpowiedniej logistyki zakupów, w celu utrzymania płynności produkcji i przewidzianych stanów magazynowych. W działalności prowadzonej na niewielką skalę nie będziemy też mówić o hurtowym nabywaniu surowców czy energii i jej nośników. Działalność mikroprzedsiębiorstw odpowiada bardziej typowym zakupom konsumenckim, z tym że wykonywanym na rachunek firmy i rozliczanym w jej ewidencji przychodów i rozchodów. W przypadku mikroprzedsiębiorstw, zasady zakupów w firmie zdominowane są przez elementarne reguły: zakup potrzebnych materiałów, narzędzi i produktów za minimalną dostępną cenę. Optymalizacja finansowa pozwala w sytuacji działania małej firmy na uzyskanie maksymalnej dochodowości. Zakupy w firmie, zwłaszcza w małej firmie należy realizować za pomocą sposobów pozwalających zmniejszyć koszty tych zakupów. Szczególnie przydatne jest używanie narzędzi internetowych, takich jak platformy aukcyjne, portale zakupów grupowych czy porównywarki cen. Przy działalności prowadzonej na niewielką skalę te podstawowe narzędzia umożliwiają osiągnięcie nawet sporych oszczędności, a co za tym idzie poprawienie efektywności finansowej przedsiębiorstwa i wzmocnienie jego konkurencyjności na rynku.